gecenin çýplaklýðýnda düþler kurarken yokluðuna irkiliyorum sarsýlan bir yüreðin sessizliðinde çoðalýrken kelimeler bir nida olur ýssýzlýðýnda an....
gece uzun gece sakin..
yokluðunu kanýksarken dilim aþksýz bir sevi masalý olur ölümün soðuk yüzü...
giderken gözlerde an belleklerde bir tutam sýcaklýk kalýr -olanca maviliðiyle- ve ben inatla her bahar soluklanýrým ayrýlýðýnýn, hazan kokan tadýyla....
bir tek ses yeter karanlýklarýn aydýnlanmasýna..
yeter sessiz bir týný, zamanýn ýlýk ýlýk akmasýna
firari ayrýlýklarýn demlerinde düþ’lerim mýzrak gibi keskin düþ’lerim mýzrak gibi hýzlý ve biçare kalýp benliðimde sorgularým yarýnsýzlýðýmýn bugününde