dur yaðmur ýslanýyor düþlerim alýr götürür umutlarý dalgalar su gibi sus olurdu dudaklar..
nefesim tarihe sinerdi gölge ile küçüldükçe dünyam büyür biriken umutlarým arsýzlýklarda....
aðlarken sabrým yýkýntýlara girer akþam kahr-ý zaman suskun suskun yürek durgun olur mehtaplarda yalnýzlýðýmýn çýrpýnýþlarý...
deðer derken dudaklarýn deðer, sizleþir kelimelerin yüreðimdeki sevgiyi an-l-arken yabancý oluyor sen bendeki hislerinde hiç olur tüm gölgen suskunluklarýmla....
ve kalýr aðlamaklý halin donan an’larda.....
UMUT OZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
enkisu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.