İçimde ki Çocuk !
yaðmur yaðýyor yedi tepeli þehrime ,
gözlerimde ki bulutlarý katýp damlalarýna
amaçsýzca yürüyorum sokaklar da ,
içimde ki çocuk kahýrlar içinde / aldýrmýyorum ..
hatta ölsün diye bekliyorum bir an önce !
ölsün ki son bulsun acýlarý , sonra sessizce gömsünler boþ bir mezara
sancýlarýný soðuk bir mermere kazýyýp
þiir tutan ellerine kalemini býraksýnlar ..
ardýndan !
hiç ama hiç kimse tek damla yaþ dökmesin
ve
yaðmurlu bir gece de ölmeli içimde ki çocuk
sadece gökyüzü aðlamalý ,
çisil çisil sonra da saðanak yaðmurlarla
þiirler susmalý .. gri bulutlar þehrimi sarmalý
tarifsiz bir hüznün naðmeleri bir kemanýn tellerinden ,
nota nota düþmeli ..
mavileri üþümeli ardýndan son kez ,
umutlarý soðuk kaldýrýmlara savrulup çiðnenmeli
deniz bir parça iyot kokusu býrakmalý kucaðýna ,
ay ýþýðýný söndürmeli ..
sahnesi olmayan bu hayat oyunun da , tek sýrdaþý geceler !
yaþamýn karelerinden silmeli tüm anýlarýný , rüzgar keskin esmeli
haydi içimde ki çocuk , vakit tamam
tek söz kalmadý söyleyecek …
ömrü saatlere sýkýþmýþ kelebek telaþýnda
incinen bir hayatýn yarasý yüreðimizde,
gitmek gerek …
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.