Artýk ne duam ne bedduamsýn Sadece adý kalmýþ yaðmurlu bir baharsýn Bütün gerçeklerimi alýp götürdün Býrak ta seni gördüðüm düþlerim bende kalsýn
Hala sevdiðimi sanma sadece unutmadým Artýk sen kalbimde unuttuðum kadar varsýn Sana inandýðým kadar kimseye inanmadým Býrak ta sen sandýðým o insan bende kalsýn
Mevsimlerde olmasa çoktan unutmuþtum seni Sonbaharda dökülen yapraklar gibi Umutlarým dökülüyor kirpiklerimden Dökülenler yanaðýmda Dökülmeyenler yüreðimde kanýyor Ne zaman resmini yýrtmak istesem, vazgeçiyorum Vazgeçtikçe içim yanýyor Her þeyi býrakýp gitmek istesem Aklým býraktýklarýmda deðil Býrakamadýklarýmda kalýyor
Ben yapamadým iþte Ne yapsam býrakamadým Ama sen býrak Ýstersen sil beni geçmiþinden de Ýçinde sen olsan bile geleceðimi býrak Biliyorum... Mutluluk bana En az senin kadar uzak Çünkü her hayalimde Her þeyden çok sen varsýn Býrak ta senle olduðum Hayaller bende kalsýn...
EMRE AKTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre Aktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.