Maktul Makul bir ölüm þekli, Ve makyajý yapýlmýþ yalan yeminle Malulen emekliye ayrýlmýþ… Alýn yazýsýnda ölmekte varmýþ…
Ceylanýn su kenarýna iniþi, Akabinde bir yýrtýcý tarafýndan Katlediliþi gibi… Kanlýydý, Ve plan kusursuzdu…
Kim bilir hangi gölün kuðusuydu. Kim bilir hangi yüreðin sýzýsýydý. Kim bilir hiç yoktan mýydý? Katledilen Yirmi beþlik zümrüt…
Bir yol kenarý, Bir serçe leþi gibi Savrulmuþ zümrüt, Çimenlerin üstüne… Býçaklanan gövdesinden Pýhtýlaþmýþ kan, Yarý açýk gözünde Anlamý duran günahsýz can….
Bir milyon kere utanç sayýlan, Ýnsan manzarasýydý yaþanan, Bu sefer adý zümrüttü Bu sefer her seferki gibi Hanesine yol alan fabrikada iþçiydi Ve yüreði merhametle zengin Yardým sever, hilal bakýþlý, Sakin yüzlü ….
Elinde menekþesiyle Dilinde türküsüyle Yolu Yarý etmeden, Kapana sýkýþmýþtý,