Çehresi buz tutmuþ güneþin , Karlý bir Nizip senaryasunda yitiyor her þey. Yaþamak boyun büküp aðlamak aðlamak...
Yüzünden okþuyor bir fýrtýna, Ellerinden saçlarýndan süzülüyor hasretin. Biliyorum uzak deðilsin bu özleme, Yine de saklanýyorsun köþe bucak, Aðlayarak aðlayarak...
En acý bir tebesüme dönüþüyor her nefesin, Koþuþturmalar geç kalýnmýþlýðýn ardýndan Bir siteme dönüþüyor heveslerin.
Aðlayaþlarýn gök gürültülerine karýþýyor, Gözyaþlarýn yaðmur yaðmur üstüme yaðýyor. Bir ölüm gibi yokluðuna paydaþ bir iþkence, Vuruyor beynimin seni düþünen yanýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
timeteosa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.