AŞK

Bütünlüðü yok düþlerin,
Kayboluþlarýn,
Aldanýþlarýn…
‘Yýrtýp atýlmalý’ diyor; tarih sayfalarýndan.

Bütünlüðü yok düþlerin,
Suçluluðum mayhoþluðumdan deðil; aptallýðýmdan.

Dönüþü var mý?
Renkler, amansýzca yok etmekteler kendilerini.
Burada daðlar dahi, kendilerine dönmekte.
Ýlkokul çaðýndaki sevinçlerim gömülmekte.

Suç ve mantýk,
Aklýn oluþumuna yakýn büyümeler.
Sen, büyüdükçe sessiz kalýyorsun, kendine inat.
Büyüdükçe sessiz ölen bir tek ben miyim? Diyorum.
Yüklenen yaþam aðýr geliyor taþýyamýyorum.
Yüklenen insan olgusu,
Benliðimden çok uzaktayým burada, biliyorum.
Aþk,
Bir tek o beni, taþýyan sana.


2005 Muðla

Sosyal Medyada Paylaşın:

anjel Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bir parşömen kâğıtlı gece; Bir parşömen kâğıdı kadar sabahsız Kokular ve Leşler Çamlıca’nın kanlı olur arkası Karanlık bir yalnızlık doğuruyor gece Tek sesli bir hece Avuçları kirlenmiş bir çocuk kadar; çocuk oluyorum bu gece Tuhaf bakıyorum yüzüne… —gecenin adam girmemiş yüreğinde AŞK …ne kadar da abartılı şu yaşantılarımız