Çamlıca’nın kanlı olur arkası
anjel
Çamlıca’nın kanlı olur arkası
Çamlýca’nýn pýhtýlaþmýþ baharýnda gezinirken
þarký söylüyor usul boylular.
Renkli ve Peçenekli birkaç boy halinde,
kimine deðen ýþýklar yükseliyordu gölgelere inat.
Ne zaman yaðmur yaðsa üþümeye baþlar, mastürbasyonlu gençler.
Elleriyle örtmeye baþlarlar kendilerini
ve kendilerini sývazlarken arka sokaklarda onlardan habersiz,
kaç sevdalý ölmektedir.
Ne tuhaf? Þiirimi özlüyorum,
didiniþlerimi,
ve ölmeyi özlüyorum, ne kadar da tuhaf.
Bayram kartlarýnýn arkasýna yapýþtýrýlan benliðimi özlüyorum,
ve sevinçlerimi özlüyorum
onlar çalmýþlardý benden biliyorum.
Çamlýca’nýn arkasýnda pineklerken ömrüm,
yine yalnýz kalýyorum.
Kaldýrýmlar dýþýnda hiçbir þey yok.
Ömrüm,
Zerdali yapbozluðuyla
Kimine göre en son halini yaþamakta…
Ömrümle birlikte asýlýyorum
Asýlmadan, ömrüme deðse Halley,
Bileklerimden öpse tanrýlar,
Sonra,
daðýlan saçlarýmdan kurdeleli küçük bir kýz çocuðu yaratsalar.
Sonra,
Sen kalsan ve hiç gitmesen
Bileklerimden öpsen usulca…
Bayram sabahlarýnda kanlý olur çamlýca’nýn arkasý,
Sen de orda olursun; ben de orda olurum…
…usulca seyrederim gömülüþlerimizi,
…çamlýca’nýn arkasýna yaslanýrken.
2005/ nisan
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.