ŞİİR TADINDA ÖZLEM
gizli bir aydýnlýðýn
þehrin üzerine toz halinde yaðdýðý
uðultulu bir akþam üzeri
yýldýzlar gökyüzünün derinliklerinden
çöl soðuðunda dinlenen insanlarýn üzerine
sessiz bir þiir aydýnlýðý saðýyor
ben çok uzaklarda gördüðüm
aslýnda olmayan
saydam kanatlý bir meleðin yanýna doðru gidiyorum
gölgem bir sokak lambasýndan diðerine devrilirken
kulaklarýmý hasret kokan bir türkü týrmalýyor
adým adým yaklaþýrken yanýna
teninin kokusu kara bir bulut gibi
yavaþ yavaþ üzerime kapaklanýyor
kýrýk dökük sokak lambalarýnýn saldýðý
ýþýk zerrelerini paramparça ederek yanýna geldiðimde
ölü beyaz dudaklarýnla
öpücüklerini nokta nokta yüzüme býrakýþýný
gözlerimi bir böcek gibi oyan bakýþlarýný unutamýyorum
deniz ve gökyüzünün iç içe girdiði bir sonbahar akþamý
þehir kocaman bir gemi gibi
gecenin titreþen karanlýðýnda yüzüyor
etrafýmýzda salkým salkým yýldýzlar
tepemizde bizi ýþýk selleriyle yýkayan kamer
kulaklarýmýzda uzak bir ezanýn sesi var
biz solgun bir elem aðacýnýn gölgesinde
karanlýk bir manzarayý seyrederken
sen gölgelerle dolu bir þehirde ayna gibi parlýyorsun
yangýn kýzýlý saçlarýn ellerime dökülüyor
ben suyun üzerinde ümitsizce süzülen bir kuðu gibi
ellerimi yüzünde gezdirirken
sen sis gibi daðýlýp kayboluyorsun
gözlerim kül gibi oradan oraya uçuþup seni arýyor
ama bulamýyorum unutamýyorum
havada sensizliðin üzüntüsü sinsi sinsi dolaþýrken
ýslak kirpiklerimi avuçlarýmda saklýyorum
sadece seni bulmak
yeniden gözlerinin içinde kaybolmak istiyorum
bunun için durgun bir suyun yüzeyinde yüzer gibi
bakýþlarýmý þehrin üzerinde gezdiriyorum
ama bulamýyorum unutamýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.