soðuk bir çöl karanlýðý eylül dolu yaðmurlu akþamlarda her akþam oturup beklenir kimseler uzak bir trenin sesini dinler gibi maviliklere sürülür su çölüne açýlan siyah yelkenler bedenin saçýndan hýzlý aðardýðýný görürsün ulaþabildiðin en son limanýn denize en uzak noktasýnda sýrtüstü yatýp çaresizliðin resmini çizersin yüzüne gözyaþýnla...
avucumda unutulmuþ bir aþkýn alevi kederle yýkanmýþ bir sürgünün ayaklarý altýnda ezilen bitkin bir alevi alnýndan dökülen terleri çiðneyerek yürüyor gidiyor en umutlu insanlarýn en ümitli mücadelesine görüyorum onlarý bende uzak bir kervan halka halka daðýlýrken kendime bir not býrakýp bende katýlmalýyým onlara bende...
kimsesizlik kaderin olmasýn en güzel yüzlerle donat bu gece masaný güneþin batmasýn olmayan bakýþlar düþer üzerine unutulmuþ bir ada sessizliði görünmez müzik dumanlarý kimseler yok bu gece çaresiz notalarla biçimlenmiþ bir türkünün eflatun gözeneklerinden yalnýzlýklar ör kendine haberi olmasýn kimselerin...
sinsi uðultularýn sessiz serpintileri daðýtýr uzak aðlayýþlarý bir gömlek taþýrým sol elimde usul usul akar gökyüzüne doðru sýrýlsýklam mutluluk hasreti ve artýk þimdi yýrtýp atmak istiyorum bana yazmadýðýn o mektuplarý yavaþ yavaþ ölen bir denizin korkusu parçalanýr ayaklarýmýn dibinde oraya sensizliðin gölgesi çizilir uzak bir kafilenin ayak sesleri görünmez bir hüznü tekrarlayarak uzaklaþýr en yakýnýna meri seslenirse gecenin ortasýnda bir yerlerden artýk gözlerimdeki perdeyi düþüremem ben yine seni düþünmeyi düþünürüm her gece düþünemem... Sosyal Medyada Paylaşın:
velyetme Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.