her zaman buluþtuðumuz yerde
ayýn ýþýðýný toz halinde üzerimize savurduðu yerdeyim
martýlarýn ufukta düðümlenmesini seyrederken
gecenin bu karanlýðýnda hatýralarýmýz
þurup gibi damlayýp parmaklarýmdan
basýp geçtiðin toprakta bir kaç dize oluþturdu
senin için
sýkýca tutuyorum kendimi
sensiz þehre karýþmamak için
seni bulabilsem yeniden tutabilsem ellerini
okuduðum bir kitaba yeniden baþlamak gibi
sana dökebilsem içimi
gözlerim uzaklarda seni ararken
her yýldýz kayýþýnda bir kere daha anlýyorum
sensiz yalnýz biçare kaldýðýmý
unutmak için sürekli seni hatýrlýyorum
unutamýyorum unutamýyorum
her gece sen diye hayalinle konuþuyorum
her kelime bir kere daha hatýrlatýyor bana
inan seni çok özlüyorum
kýsa bir þiir yazmak isterken gözlerine
sen kanatlanýp uzaklara gidiyorsun
hemde çok uzaklara
geçmiþ üzerine gelecek kurmaya çalýþmak
kahrediyor beni mahvediyor
sen yanýmda olmadýðýn için deðil
yalnýzlýðýmý sana anlatamadýðým için yalnýzým
ölüm gemisine yaþamak umuduyla binmek gibi
sensizliðe yalnýzlýða alýþmaya çalýþýyorum
bunun için yalnýz mýsralar okuyorum kaptan dan
ama unutamýyorum unutamýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.