Kokular ve Leşler

Yanmýþ, saklý küller saklýyordu gece
Bulaþýcý yurttaþlýklar gömülür gibi, kaybediliyorlardý.
Bu bir cihan harbiydi.
Baþlangýçlý ve bütünlüklü bir cihan harbiydi.
Kahrýn solgun bakýþlarý karþýsýnda,
biçare dehlizler saklýyordu aydýnlýk.

Elifçe bir baþlangýç doðuyordu
ya da doðrulmak zorunda býrakýlýyordu o, onlar ve ben…
…
Kiminin kanatlarý vardý,
Kiminin kaybolmuþ üç bin yýllýk geçmiþi.
Kokular ve leþler aynýydý
Kokularý ve leþleri çoðaltýrken sezinliyordum; onu, onlarý.

Kokular ve leþler aynýydý
Üç bin yýllýk geçmiþiyle boðulan.
Ve insan,
Kokularýyla, leþleriyle ayný doðuyordu.


Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın:

anjel Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bir parşömen kâğıtlı gece; Bir parşömen kâğıdı kadar sabahsız Kokular ve Leşler Çamlıca’nın kanlı olur arkası Karanlık bir yalnızlık doğuruyor gece Tek sesli bir hece Avuçları kirlenmiş bir çocuk kadar; çocuk oluyorum bu gece Tuhaf bakıyorum yüzüne… —gecenin adam girmemiş yüreğinde AŞK …ne kadar da abartılı şu yaşantılarımız