Yüreğim ağladı sensiz ilk defa

Sana yazdýðým tüm þiirler yarým kalýyordu/
Aslýnda yazamadýðýmdan deðil/
Seni anlatmaya kelimeler yetmiyordu…

Gittiðin gün anlamýný yitirdi mevsimler
Zamansýz durdu saatler
…Ve rakamsýz basýldý tüm takvimler
Þimdi susuyorum,
Kýzgýnlýk ya da kýrgýnlýktan deðil bu derin sessizlik
Aksine konuþmak, haykýrmak istiyorum, derdim sensizlik
Konuþmanýn ne anlamý var sözcükler yetersiz
...Ve dalýp gidiyorum uzaklara
Bir sen varsýn aklýmda bir de bu soðuk beden
Suskunluðuyla ulu orta ve çaresiz
Özlüyorum, kalbimin en deðerli varlýðýný, tek ve gerçek sahibini
Aðlýyorum,
Aglýyorum gözyaþlarým sevda seli,
Özlem bir çöl misali ben ise söndürmek için çabalýyorum içimdeki alevi.
Yüreðimde ayrý kalmanýn acýsý ve ben eriyorum bir tanem/
Akan her bir damla gözyaþýný kutsal sayardým
Ve uðrunda can verirdim her bir damlasý için
Þimdi tüm kainat yok olmalý yüreðim seni kaybettiði için
Aðlayan gözlerim saðýr yüreðimden
Elbet bir gün hesap soracak
Bir boþlukta olduðumu yüreðim sana fýsýldayacak
Sevdalý dilim seni her gün bin kez haykýracak
Bir düþün, bir düþün
Kim itti bizi bu ayrýlýða kim yaktý bizi kim?
Uzat ellerini koy yüreðimin üzerine ayrýlýk olmasýn bir daha
Gittiðin gün/ Yüreðim aðladý sensiz ilk defa…

Sezai Binici/umut_adam/Erzurum
Tarih:11/05/2008