YETÝM KALMIÞ YÜREÐÝM
Gidiyorum diyorsun ya!
bu þehirden
Haydi git.
Býrak geceyi zemheriye
Býrak yüreðim üþüsün
Tenim hasret kalsýn ellerine
Kapansýn gözlerim geceye
Ve bu gidiþin son olsun…
Yýkýlsýn sensiz bu þehir
Virane olsun yüreðim
Git..
Yorgun yüreðim kör kafeslerde kapalý
Küçük bir kuþ misali çýrpýnmaktan bitap düþmüþ
Sensiz yanarken içim söyle neden böyleyim.
Gökyüzü yalnýzlýðýma aðlarken.
ben kendimi zor tutuyorum
Yaðmurlara inat göz yaþlarýmý
Oysa ki hazan mevsiminde yaðmur yüklü
Bulutlar kadar yüz tutuyor aðlamaya....
Unutulmuþ yaralarýma tuzdur adýn..
kalp damarlarýmda dolaþan kaným
Yorgun çakýl taþlarýnda çýnlayan adýmlarým
Ruhumun en derininde yaptýðým son ihtilalým
Git…
Git yorgun gecenin eþiðinde bekleyen gözlerim
Seni arýyor, sana yetim kalmýþ yüreðim
Býrak, býrak yansýn yokluðunda bedenim
Ve ben gidiyorum…
Senden bana kalan bu öksüz kentin,
Yalnýz sokaklarýna býrakýyorum sevgimi/
Ve sen anla diye…
Terk ediyorum bu gece benliðimi
Ve sensizliði kaderime mahkum ediyorum
Sezai Binici/umut_adam/Erzurum
13/11/2008