çiçek kokan sevgili
Geceleyin çiçek kokan sevgili!
Çan sesinin sabahýnda duyarým seni, ezan sesinin sükunetinde...
Kulaklarýmda þiddetli bir patlama hissederim hafifçe, sesin yankýlanýr.
Tuti dillim, bahar bakýþlým, gökyüzüm, umudum...
Melul melul akan ýrmak sanki yalnýzlýðým,
Boynuma asýlan yafta seni anlatmakta.
Yýpranmýþ düþler, çizilmemiþ resimler seni tanýmlamakta,
Bir gün batýmýdýr saçlarýn, yar gözlerin...
Meltemler eserken denizden saçlarýna,
Yanaklarýn yumrulaþýr gamzelerin gülümser .
Ýkonlarý azizlerin anlatýr seni kýþ geceleri,
Bir tel kopar yüreklerine taht kurduklarýn .
Nefesin papatya kokan bir tütsü yar,
Yalnýzlýðýn bir sonbahar gibi, bir ölüm gibi yar.
Gülüþün gün doðuþudur doðan yüreðime,
Aðlayýþýn bir Atlas çiçeði yüreðime batan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.