Bağlandı Yürek
Gönlümde buz eriten o kara gözlerine
Baðlandý yürek gözüm, mýhlar gibi çakýldým
Rüzgârýn savurduðu kara saç tellerine
Daðlandý yürek yüzüm, aðlar gibi bakýldým
Yüzünde yanan ýþýk yansýyorken kalbime
Gözün aklý karýþýk, inanmaz gördüðüne
Ruhum ruhuna âþýk, yanar kendi kendine
Yaðlandý yürek sözüm, daðlar gibi yýkýldým
Dil bilgim bile þaþtý, yüklem, özne ve zamir
Bilsen ne kadar zordur, kýrýlan kalbi tamir
Iþýldamaz dururken, çalýþmazsa ham demir
Saðlandý yürek düzüm, yollar gibi soruldum
Senleyken sensiz olmak, eyvah baþýma geldi
Birlikteyken ayrýlmak, bütün benliði gerdi
Bu dert birer ok olsa, tüm ömrümü delerdi
Baðlandý yürek sazým, teller gibi gerildim
Sil artýk gözlerini, billurlarýn akmasýn
Gözden inip kalbine, derin yara açmasýn
Mutluluk elindeyken sahiplen de kaçmasýn
Daðlandý yürek cüzüm, eller gibi yanýldým..
13.12.2008
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.