Dile gelse anlatsa, kahrolmasa boþ yere Yüzüme güldü ama, yaþlar döktü þu masa.. Sayfa sayfa damlatsa, yazýlmasa deftere Bir bir aldý yürekten, taþlar söktü þu masa..
Yanýndaki iskemle, oturunca aðladý Önce beni kendine ve masaya baðladý Dertlerle dolu bardak, ciðerimi daðladý Sürahiye katlandý, diþler sýktý þu masa..
Gördüðüm kabuslarý anlattým o dinledi Taþ olsaydý çatlardý, o sadece inledi Üstüne yumruk yedi, yoktan yere týnladý Kýzmadý hiç öfkeme, kaþlar yýktý þu masa..
Kalem, kaðýt ne varsa masanýn üstündeydi Aklýma gelen mazim, defterin üstündeydi Masada duran her þey baþýmýn üstündeydi Yazdýkça gönlüm açtý, sýrlar çekti þu masa..
19.12.2008 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.