DEĞİŞEN DÜNYA
Onu mu bekliyorsun sen günlerdir burada?
Sanki sadýk kalarak, gelmiþ gibisin randevuna.
Verilmiþ sözü olsa bile,o gelemez ama...!
Belli deðil kalbi cansýz mý atýyor, yoksa canlý mý hala.
Son gördüðümden bu yana, hayli zaman geçti aradan.
Yaþlý sayýlmazdý, ancak fazla etkilemiþti zaman.
Birkaç tel saçý, mahrum kalmýþtý siyahtan.
Zaten hep þikâyet ederdi, býkmýþtý yaþamaktan.
Garipti fikirleri veya bize öyle gelirdi, meçhuliyetinden.
Pek görünmezdi ortalýkta, akþamlarý çýkardý kulübesinden.
Birkaç duble içerdi þu masada, ve önce ayrýlýrdý herkesten.
Kumsala yalnýz iniþi ondandý, býkmýþtý her þeyden.
Birkaç parça kâðýt ve kalemi, yegâne dostuydu sanki.
Bir þeyler karalar çizer, onlara dökmek isterdi her þeyi.
Anlatamaz sýkýþýr, tutardý ciðerleri derin çektiði nefesi.
Belki beðenmiyor, yeniden yazmak istiyordu kaderi.
Yine bir akþam, savurdu kâðýtlarý denize, birkaç tomar.
Böylece ayrýldý dostundan, suda yüzerken sayfalar.
“Siz batsanýz bile”diyordu”silinmez üstünüzden yazýlar”
Sen bekleme onu gelmez, deðiþti artýk dünyalar,
Kurumaz ki denizler, deniz olsa bile karalar.
26.6.1983/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Cemal Ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.