KÖYLÜM 2

Ýyiye gitmiyor köylünün hali,
Ekmeðine katýk katamaz oldu.
AB ile baðladýlar kolunu,
Artýk kendisine yetemez oldu.

Dýþý deðiþse de özleri ayný.
Tavýrlarý ayný ,sözleri ayný.
Ateþleri ayný, közleri ayný,
Ama bir firicek ütemez oldu.

Bir çoðu bulamaz derdine ilaç,
Onlarý ettiler ekmeðe muhtaç.
Çoðu haykýrýyor benim karným aç,
Gurultudan rahat yatamaz oldu.

Asker olur, vergi verir hepisi.
Yüzüne kapanýr devlet kapýsý.
Ýcradadýr tarlasýnýn tapusu,
Verdiði sözleri tutamaz oldu oldu.

Ýdame ettirmek için hayatý,
Traktörü satýp aldýlar atý,
Gübre,mazot mahsülünün on katý,
Tarlasýna zehir atamaz oldu.

Benim köylüm kendisine yeterdi.
Þimdi hepisinde yaþama derdi.
Düðünlerde bülbül gibi öterdi,
Þimdi serçe gibi ötemez oldu.

Ak dediði kara çýktý neylesin.
Dermanýný bilen varsa söylesin.
Soðan kýrsýn bulgur pilavý yesin.
Lokmasýný rahat yutamaz oldu.

Enverî sözlerin bitsin burada,
Kýzýyorlar bekleyenler sýrada.
Köylü kalmýþ AB ile arada,
Ürününü bile satamaz oldu.

“Atatürk’ün milletin efendisi dediði
Köylünün bugünkü hali”












Sosyal Medyada Paylaşın: