GEL CAMİYE

Düþecektir elbet yolun,
Vakit varken gel camiye,
Tutuyorken elin, kolun,
Deme erken gel camiye.

Orda huzur bulacaksýn,
Feyiz ile dolacaksýn,
Bir gün mecbur kalacaksýn,
Özün derken gel camiye.

Ertele biraz iþleri,
Dümdüz eyle yokuþlarý,
Dalda Hakuran kuþlarý,
Hu çekerken gel camiye.

Baþlamadan son seferin,
Var ise dizinde ferin,
Orasýdýr huzur yerin,
Göz bakarken gel camiye.

Kimseye; ne küs, ne darýl,
Sýkýþtýkça ona sarýl,
Þadýrvandan þýrýl þýrýl ,
Su akarken gel camiye.

Ýlk olmasýn son geliþin,
Omuzlarda yükseliþin.
Sanma bakidir kalýþýn,
Yüz gülerken gel camiye.

Bir gün seni getirirler,
Musallaya yatýrýrlar,
Omuzlarda götürürler,
Sen yaþarken gel camiye.

Oradadýr gönül harcý,
Tehir etme öde borcu,
Ýçi dýþý burcu burcu ,
Gül kokarken gel camiye.

Bu Enverî neyin nesi,
Nasihat týr söylemesi,
Kulaklarýn ezan sesi ,
Duyuyorken gel camiye.



Sosyal Medyada Paylaşın: