ANILARDA KALANLAR

(TAHASSÜR)

Bir zamanlar bu yerde þirin bir þehir vardý
Sularý coþkun akar her tarafý yýkardý.

Tüm evlerin süsüydü portakal bahçeleri,
Çiçeðinin kokusu kaplardý caddeleri.

Güler yüzlü insanlar birbirine giderdi,
Ýki gün görmediði dosta sitem ederdi.

Biraz varlýklý olan fayton ile gezerdi,
Hiç kimse kýskanmazdý gören maþallah derdi.

Parke yolda nal sesi,sanki þarký bestesi.
Beþ kuruþa giderdi sümbül,nergis destesi.

Ýstasyon caddesinde ulu çýnarlar vardý,
Bütün kuþlar toplanýp dallarýna konardý.

Parktaki pembe güller dallarýnda solardý,
Çocuklar bahçelerden caneriði yolardý.

Evlerde toplanýrdýk masal dinlemek için,
Pür dikkat kesilirdik iyi anlamak için.

Bazen masal içinde türküler söylenirdi,
Sade çocuklar deðil dinleyen eðlenirdi

Kendi oyunumuzu hep kendimiz kurardýk.
Bilmeceler sorarak kafamýzý yorardýk.

Çocuklar turunç topla futbol maçý yapardý,
Gol atýldýðý zaman bir þamata kopardý.

Eðer rüzgar az ise týrmanýrdýk yokuþu.
Elimizde kasnaklý bulamazsak cinkuþu.

Hava yaðmurlu ise köküçleri saplardýk,
Daðýlýrdýk kýrlara alýç,yemþen toplardýk.

Binmecine olurdu çelik çomak oyunu.
Yenilenin çok zaman sýkýlýrdý boyunu.

Bazen çiðdem deþmeye çýkar idik daðlara,
Üzüm koparmak için dýkýlýrdýk baðlara.

Elim sende,can vermeç,hele de pýslanpatýr,
Elli yýl öncesini dün gibi hatýrlatýr.

Kýrlara gidilirdi, serilirdi hasýrlar,
Hasýrlara oturup, yoðrulurdu kýsýrlar.

Yoðrulan kýsýrlarý herkes neþeyle yerdi,
Tekrar buluþmak için bir gün tayin ederdi.

Keþikle yapýlýrdý ufak çaptaki iþler,
Yarenlik yapýlýrken keyfe gelip gülüþler.

Hiç kimseyi üzmezdi hiç kimseyi kýrmazdý,
Zaten kimse üstünde çok ta fazla durmazdý.

Herkes yaþýna göre söz alýp konuþurdu,
Yazlýk sinemalarda sevenler buluþurdu.

Aile yerindeki sevdiðine bakardý,
Nabzý çok hýzlý atar ateþ olup yakardý.

Havalar ýsýnýnca Karaçay’a giderdik,
Bazen huysuzluk yapýp yolda kavga ederdik.

Bildiðimiz duayý okuyup yarýþýrdýk,
Çürüktaþ’a varmadan yeniden barýþýrdýk.

Karaçay’ýn sularý yine böyle serindi,
Çürüktaþ’ýn göleti boyum kadar derindi.

Arkadaþlar kayadan tepe üstü atlardý,
Soðuyan karpuzumuz ortasýndan çatlardý.

……………………………………………….
………………………………………………

Ne güzelim bahçeler, ne dar sokaklar kaldý,
Güzelliðin yerini beton binalar aldý.



Sosyal Medyada Paylaşın: