Emanet bana bu can Boþunadýr yüreðinden harcanan Vedalar mýdýr yoksa ayrýlýklar mý Beni hayattan koparan Hayaller istiyordum Rengi mavi zamaný yitik Sevgi istiyordum Rengi solmayan Zamaný durduran Artýk renkler hep siyah zaman boþlukta Ve emenetim kara toprakta! Çürüyen bu beden ben miyim Nerde güneþ nerde yaðmur Bir eylül akþamýydý Bir yýldýzýn yeryüzüne kayýþý Ve bir nisan sabahýydý Bir damlanýn çiçeðe bakýþý Siyaha boyanmýþ þimdi elbiseler Yerlerde ise ýslak mendiller Benim örtüm beyaz Neden sizinkiler siyah? Gülmeyi öðrettiniz bana aðlarken bile Ben özgürlüðe gülerken aðýtlar yaktýnýz erkenden Beni yanlýþ yerde arýyorsunuz Topraktaki görülendir, gömülendir Ben kýzýl aðaçlar arasýnda Bir gün batýmýndaki yoldayým Gidiyorum uzaklara!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.