Boþaldý duygularým yýllarca þiirlerde; Yozlaþtýkça yüreðim,þiirler de yozlaþtý. O aþk dolu dizeler,o coþku þimdi nerde? 70 yaþ,balçýk gibi,paçalarma bulaþtý.
Gönlüm,yüce daðlara yaslý bir ’Çamlý Bel’di. Dizeler,yüreðimden dökülüp akan seldi. Yabancý iklimlerden siyah bir yaðmur geldi; Söðütlü derelerden kapkara sular taþtý.
Zaman,daðýttý bütün duygu bulutlarýmý, Kurak bir mevsim yuttu kalan umutlarýmý. ’Somut’lar,yok edince güzel ’soyut’larýmý Ýçi boþ dizelerde,beylik sözler dolaþtý.
Þiiri þiir yapan duygular,hep bittiler, ’Ýhtiyar Þiirler’im, benden nefret ettiler Aþk,huzur,neþ’e,hüzün; hepsi bir bir gittiler Beni en son terk eden; ýlýk bir damla yaþtý...
Yüreðimde kaktüsler,beynimde örümcekler, Soluklarýma dolmuþ binbir çeþit böcekler... Þiirlerimden geçtim,beni bitirecekler; Ben kaçtýkça zamandan,zaman bana sataþtý.