SEVGİLİYE SESLENİŞ
Sonbaharý yaþýyor gönlüm,
Açan her çiçek soluyor ellerimde
Yaðmur niyetine,
Gözyaþlarým ýslatýyor bu umutsuz yalnýzlýðý.
Her sabah güneþin doðuþuna bakýyorum,
Bana umudu hatýrlatýyor, her yeni doðan gün.
Güneþin parlaklýðý,
Sevgiyi, aþký, hüzünü, özlemi....
Deli gibi sevmeyi ,
Seni hatýrlatýyor bana.
Gece olunca hüzün doluyor içime.
Biliyor musun ?
Yýldýzlar bile yalnýz deðil gökyüzünde.
Yanyana duran iki yýldýz gördü mü içleniyorum
Yýldýzlar bile baþardý yanyana olmayý,
El ele tutuþmayý...
Bir ben bilemedim sevmeyi,
Sevdim sevmesine ama,
O elini bir kez olsun tutamadým.
Yýldýzlar bile yaptý bunu, biz yapamadýk...
Benim aþkým ikimize yeterdi,
Ellerini, yüreðini ýsýtmaya yeterdi.
Ama þimdi ben,
Aþkýmý atabilmek için yüreðimden,
Yüreðimi biraz olsun bu tutsaklýktan kurtarmak için,
Arta kalan son gözyaþlarýmý döküyorum.
Senin aþkýnda dökülüyor yavaþ yavaþ...
Belki bir gün bahar gelir,
Yeniden açar gönlümün çiçekleri.
Sen sadece soldurdun onlarý,
Kýrdýn,döktün,paramparça ettin kalbimi...
Tamiri zor biliyorum,
Ama birgün düzeleceðini de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.