Geceler sessiz, hýrçýn eserken ayaz, Damarlarýmda dolaþan kan, Bu kadar hissettirmemiþti kendini... Yüzsüzlüðe vurdum hüzünlerimi, Olur olmadýk yerde yüreðime batýyor. Geceler sessiz, ayýn ýþýðý bile ürkerken. Dokunabilirim diye elimi uzatýyorum yýldýzlara. O kadar uzaklar ki bana týpký sen gibi. Düþmekten korkmuyorum sana ulaþmaya çalýþýrken. Kaybedeceðim daha ne var ki korkayým. Geceler sessiz, aþkýnýn acýsý sarmýþken. Gel boz gecelerimin sessizliðini. Gel tut elimden, seni seviyorum de, Sarýl bana... Sarýl ki yalnýz sanmasýn umutlarým kendini, Ay ürkmesin ýþýðýný hediye etmekten, Yýldýzlar hayran olsun inanýlmaz aþkýmýza... Sosyal Medyada Paylaşın:
bilge_t Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.