Ve
Sen Varsın…
Bin ümitle vuslatýný andýkça,
Aþk elimde açan gülde sen varsýn…
Bin hüzünle hasretine yandýkça,
Gam yelimde uçan külde sen varsýn…
Bakýþýndan bin bir ilham alýrým,
Gözlerine meftun olur kalýrým.
Her güzelde senden bir iz bulurum,
Kurduðum her tahayyülde sen varsýn…
Bulma kusur herhangi bir nedende,
Bütün kudret kulu aþýk edende.
Bil ki ey yâr bu kavrulan bedende,
Her atomda, partikülde sen varsýn…
Ýyi huyu lâyýkýyla överim,
Musibeti hoþgörüyle savarým.
Kullarýný Allah (CC) için severim,
Kat ettiðim tekâmülde sen varsýn…
Ömrüm artýk hep seninle akacak,
Ram olduðum her yol sana çýkacak.
Gönlüm senin pencerenden bakacak,
Yöneldiðim temâyülde sen varsýn…
Bir de bilsen bir zerrecik hâlimden,
Ne çekerim hicran denen zâlimden.
Bin inatla bîhabersin mâlumdan,
Son bulmayan tegâfülde sen varsýn…
Kimse bilmez, ne var ne yok kaderde,
Heder olmaz bütün aþklar kederde.
Deðersin sen katlanmaya her derde,
Gönlümdeki tahammülde sen varsýn…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.