Biten günün ardýndan bakmayacaðým
Her gün yeniden doðup
Gökkuþaðý kadar rengarenk olup
Son günü olan kelebek gibi coþup
Gün batýmýnda güneþ gibi kaybolacaðým.
Her gün yeniden doðup
Son baharda dökülen yapraklar gibi solup
Kýþýn pencerenin kenarýn yaðan karlarla dolup
Yazýn kumsalda bastýðýn sýmsýcak kum olup
Seni sensiz yaþamaktan vazgeçmeyeceðim.
Her gün yeniden doðup
Yýllardan,aylardan,haftalardan kopup
Sararýp solmuþ takvim sayfalarýnda yok olup
Geceyi ,gündüzü senli sensizliði bir kenara savurup
Hayatý ve aþký yaþamaktan hiç kaçmayacaðým.
Çünkü;
Her gün yeniden doðacaðým
Her yeni doðduðum gün sana tekrardan aþýk olacaðým
Biten günün ardýndan hiç bakmayacaðým
Doyasýya rengarenk zamansýzca yaþayýp
Mutluluðu,aþký,hüznü,ayrýlýðý,hasreti
Her bir duyguyu her bir doðduðum gün tadacaðým.
Bu günü son günümmüþ gibi yaþayýp
Sensizliðin acýsýný her gün tadýp alýþacaðým.
Vazgeçmek hiç bu kadar kolay olmamýþtý…
Yüreðimden……
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.