Aðlayacak, Ama olmuyor ‘erkekler aðlamazmýþ’ Ama o öðrenmiþ, Tebessümle aðlamanýn yolunu Yüzünde hüznün resmi Kaþlarý bir çatýlýp, bir yayýlýyor Sanýrsýn hýrsýndan kuduracak Gözleri kaþlarýnýn arasýnda gizleniyor Kýsýk, Buðulu, Elemli…
Bazen yaslandýðý yerden Doðrulasýya dikleþiyor Bir beklenti düþüyor avuçlarýna Avuçlarý hara kenetli Ayakuçlarýndan çýkýp gelecek sanki Beklediði esinti, Dizlerini göðsüne saplýyor…
Sigarasý, Düþtüðü narýn resmi Dumanýnda daldýðý hayaller Küllerinde savruluyor Bitesi… Söyleniyor ardýndan Aþk yakmalý… ‘Aþk yakmalý ama Seven kor kalmayý bilmeli…’ Sönmemeli, Ne olduðu belirsiz rüzgârlarda.
Tutuþuyor yüreði Her hayal dikildikçe karþýna Geçmiþ günleri yok onun Her gün yeniden yaþýyor Ne sevda dünde kalýr Ne de dünü biliyor adam Yaþamý ellerinde Sevdayý yüreðinde taþýyor.