UYKU...TUT BENİ - düşüyorum-
Gece...
Saat 03.00,kalkýp þiir yazmalýyým...
Zabýt tutmalýyým ahtapot kollu sürüngen düþüncelere...
Gece...
Saat 03.02,
En iyisi,gidip uyumalýyým,
En güzel þiiri rüyamda yazmalýyým,
Rüyalarý þiirle kandýrmak,
Þiiri rüyada yaþamak en kolayý...
Ýstersem simsiyah bir kar yaðdýrabilirim,
Çölde kalan bir kutup ayýsýna...
Ve iþte rüyanýn en can alýcý yaný,
Umursamayabilirim bu tombul ayýnýn
Bu kar neden beyaz deðil der gibi
Sorgulayýcý bakýþlarýný...
Ben en çok,
sabah olunca unuttuðum rüyalarý seviyorum,
içinden geçen bir þarký veya bir þiir,
hatta hayatý yüklenmiþ koca vagonlarýyla,
evimin temellerini sarsarak geçen bir tren...
Ben en çok,
sabah olunca unuttuðum rüyalardan,
zihnimde arta kalan
þiir tadýný seviyorum...
Onsekiz kollu bir ahtapotun kollarýndan,
Veya bir kutup ayýsýnýn göz hapsinden
kurtulmuþ gibi uyanmayý sabahlara...
N.Hilal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.