Himmet dayýnýn dediði gibi, Ateþ ve barut yanyanaydý. Kimin ateþ kimin barut, olduðunun ne önemi vardý. Parmak uçlarým dudaklarýnda, yolunu kaybetmiþ bir gezgin gibi, dolaþýp durdu.
Güneþ son ýþýklarýný, çoban kulübesinin üzerine, gönderirken son kumaþ parçasýda, kayýp düþüyordu genç kýzýn, üzerinden.