/ne bu serden son geçiþim
ne de
son küsüþüm kaderime.../
tüm niyetlerin bedenleri varmýþçasýna
görünebildiði bir yerdeydim
iyi halden salýverildiðimde anladým
gökyüzü kadar uçsuz olduðunu
aksi yönünde yüzmeye çalýþtýkça
akýntýlar
kaçýrdýðým fýrsatlarý lanetlediler
sen zaten denizdin
boðulabildiðim kadar
söylenmemiþ sözlerimden çýktýkça adýn
ismi konulamayan bir belaya adaþ oldu
gerçeklerini öðrendikçe anladým
zannetmelerim sadece histeriymiþ
ay tutulmasý gibi
tutundukça ýþýðýna
söküle söküle aðardý
ama bir yaným
halâ kayýp karanlýk
üzerimde seferi yorgunluðu var sevgili
bugün olmazsa
belki yarýn severim seni
aþk adýna yaþadýðým onca hezimetti… gelecek
sen zaten gelecek/tin
bilmediðim kadar
tanrýnýn sesi duygusaldýr demiþtin
acýtmazmýþ daha da derin yarayý
madem öyle
ömre daðýlmýþ bir feryat için
niyedir ki gözyaþý
aðzýmýzda ateþlenen bir uçuk þimdi…sevda
daðýlýr daðýlýr daðýlýr
her defasýnda ayný yalana
ki
yaratan da ortaktýr buna
hayattan kendim için istediðimdin…sen
kendimi dinledim
hariçten gazel okuyan o sesten
üzülme sevgili
yalanlarýn bozmaz beni
mevzu kanmasýný bilmekte
sen zaten yalandýn
kandýðým kadar…