Ayrılık Zor

duvalarla konuþmǧa mecbur kalmýþ
bir mahkum gibiyim þimdi,
ruhum örülmüþ bir dörtgen içinde,
hesaplanmayý bekleyen açýlar gibi
eriterek tüketiyor o þimdi içimi,
adýný koyamadýǧým, o acýnýn derin ýstrabý
o kalpsiz benim için hiç aǧlamadý
nerede þimdi o büyük hayellerim,
derya olup akarken
kimbilir þimdi o kimin kollarýna
býrakmýþtýr kendini
benim yerime ayný yatakta,
kokumdan hatýra kalmadý yastýkta,
yorganda þimdi
belikleri örülüp omuza indi,
hüseyin bu elleri boþa gezip didindi
bayramýn bu ilk gününde
bu ayrýlýk bana gerçekten zor geldi.


08.12.2008, Frankfurt am Main bir tramvay yolculuǧunda, saat 17:48’de. Beni sevip sayan, ayrýlýǧýn acýsýný içinde yaþayanlara armaǧan ediyorum bu þiirimi. Kurban bayramýnýz kutlu olsun, saygýlar…
Sosyal Medyada Paylaşın: