“kaçak bir göçmenim…”
Neden ben diyemediðim garip bir his!
Yaralý bir eþkýya geziniyor, damarlarýmda,
Biliyorum, hiç kolay deðil-bunlarý yazmak!
Tereddüt zehir gibi akýyor gözlerimden
Ve inkâr etmiyorum benim sevgim “þehittir…”
Eski dertler bunlar yüzyýllar süren…
Acý verir bir tek-mutluluk mu- unutuldu!
Her þeyi unuttum, o güzelim anýlarý,
Yolumdan geçenleri heybeme koyuyorum.
Diliyorum bir tek sen-gül her zaman-daha çok
Hani kent sustuðunda umarsýz bir sokakta
Günahlarýmý sakýn görmemezlikten gelme!
(kalbim sende kaldý; öylece göçtüm!)
Ýki kuru sayfaya mahkûm oldu sözlerim
Üzülme, biz kazandýk! Kaybetmedik…