Desen ki anlat beni
Çiz kaleminle yüzümdeki Hüznü
Önce Maviye daldýrýrdým fýrçamý
Sonra beyaza belki
Sonra yeþili alýrdým ellerime
Kahverengi benekler düþürürdüm gözlerine
Bir orman olurdu çaðýl çaðýl
Güz yangýnlarýný salardým peþine
Ellerine tutuþtururdum hazan yapraklarýný
Yakardým kýna yerine
Sonra beyaz yelkenleri olan bir gemi yapardým
Yüreðinin en sakin köþesine huzurlu bir liman gibi
Fýrtýnalarý göðüslerdim
Kasýrgalarý alýp saklardým koynuma
Düþlerine yaðardým alaz alaz
Belki de bir kâbusun tam ortasýnda
Güneþi getirirdim geceden çalarak
Karanlýklarýný aydýnlatsýn, ýsýnasýn diye
Gecenin ortasýnda çýrýlçýplak yýkanýrdýn mehtabýn ahengiyle
Tüm acýlarýndan soyunmuþ
Tüm ayrýlýklarýn canýna okumuþ olurdun
Sonra toplardým fýrçalarýmý
Alýrdým tuvali elime, yürür giderdim
Giderdim kimbilir belki de o bilinmeyen ülkeye
Bir ben, bir hayallerim, bir de resminle
Sonra düþerdim uçurum gözlerinin yamaçlarýndan
Sevda sarhoþu
Kan çiçekleri açardý vadilerde
Adý ben, adý Eylül, adý aþk olan
Düþlerini çalardým Þehrazat’ýn binbir geceden
Binbir çiçek saçardým saçlarýnýn arasýna
Binbir sevda masalý yazardým
Ne sen duyardýn
Ne dinleyeni olurdu yarým kalan bestelerimin
Yarým kalan aþklar gibi, hazin, acý, kýrýlgandý güftesi
Bir çaðlayanýn serin sularýna girerken
Yedeðime aldýðým gözyaþlarýmý býrakýrdým ýrmaða
Karýþýp gider kimbilir belki bir gün okyanusa
Mavileri çalardým benden
Mavileri satardým mavi yoksullarýna
Umudun rengi beyazdýr halbuki
Karanlýðýn ortasýnda
Hayatýmýzý örten þu çirkinliklere inat
Mavi ve beyazýn aþkýdýr güzel olan belki
Masum bir papatyanýn gözleri gibi
Sarýsýndan içerdim kana kana
Kýr çiçeklerinin kokusunu indirirdim
Yanýk teninin tam ortasýna
Rüzgâr olur daðýtýrdým saçlarýný yaramaz bir çocuk gibi
Hangi þiir anlatabilmiþ
Hangi þair yazabilmiþ
Hangi kimyager çözebilmiþ aþkýn kimyasýný
Yaþýyorsanbüyük yaþarsýn
Dalarsýn ateþin içine balýklama
Yandým dedikçe yanmak istersin
Dudaklarýn çatlamýþtýr ateþinden
Dizlerinde derman kalmaz
Ellerin titrer, yüreðin üþür
Kar yangýnlarý düþmüþtür bir kez
Topla toplayamazsýn, çýkar çýkaramazsýn,
Dört iþlem kâr etmez, bölünürsün atomlarýna...
Eylül GÖKDEMÝR