ve aþkýn sesi yankýlanýr rutubetli bir duvar sessizliðinde dur yolcu der bizlere iki yol karþýmýzda ya veda vaktidir ateþi kül olmuþ sevgiliye ya da sualsiz kabulleniþlere gebedir sine
aþk bitti sol çýkmaz sokaðý seçtik hiç yoktan inat diremedik biten seviye aþk bitti sevgiydi hesabýmýzda biriken bakiye
gülüþünün cennet kokan buðusuydu sevgi birinci teklik þahsý atýp gramer kurallarýndan ikincinin üzerine inþa etmekti bir ömrü ben yoktu artýk sen vardý her devrik cümlede biz yazdýk alýn yazýsýný sevdanýn; biz bize çoðaldýk özgürcesine bitti aþk sevgilim ve ben senin varlýðýný sevmeye ikrar ettim
alýþtýk her þeye güne düne sorgu kabul etmez sevda gerçeðine aþk bitti sevgilim devretti hükümranlýðýný sevgi denen sýmsýcak bir duygu seline