Söylesene can, Gün sokulunca hani geceye, Hani aðýr aðýr bazen, hani bazen sessizce... Simsiyah diþinde, kan pýhtýsýdýr gördüðüm. Oysa can verdiðinde gökkuþaðý, En fazla kýrmýzýlardadýr kördüðüm. Susturun diyorum.... Susturun çýkmaz sokaklarda ölümü. Ne olur açmasýn diyorum artýk açmasýn, Bir hastane koridorunda kasavetin, ölümcül gülü. Oysa ne gariptir, Her gece bir baþka yanakta tomurcuða dururmuþ Azrail, Önce öper alnýndan sonra alýr gidermiþ Azrail. Þimdi, Onyedinci adýmýnda dizlerimin, Kývrým kývrým kývrýlýyor turuncu kordidorlar, Dudaðýmý dudaðýma mýhlar, Adý demirden bir künyeye kan ile yazýlandýr.
Oysa can, Senin sevda serumundan, Damla damla akmak istiyordum hayata. Oysa senin kadar ram olmak istiyordum, ateþe ve suya. Nerden bileyim beyazlarýn güne bu kadar yalancý çýkacaðýný, Ve seyrinde tüm sohbetleri, çýðlýklarýn susturacaðýný. Söylesene, Ölürken bir anne düþümüdür görülen. Ve bembeyaz ýrmaklar tezgahýnda kefen midir örülen?
Durun! Durun ve donuk gözlerinizle bir þey yazýn duvarlara. Varsýn renginde kan kokusu olsun. Kimimizin kahverengiydi gözleri mesela. Kimimizin saçlarý çay karasý. Söyleyin evet söyleyin Allah aþkýna, Hangi satýra sýðar giderken bir ölünün, Ardýndan bakan gözlerin anlatýklarýný. Durun! Durun ve bir tutam aný saklayýn morarmýþ avuçlarýnýzda. Ve koskoca bir nokta koyun donuk gözler ile yazýklarýnýza. Aldýrmayýn ne olur, Titrerken asi bir gül düþü bakýþlarýnýzda. Bilinsin ki can, Çifte tükürülmüþ sesim dar gelir aðýz kýnýma. Ve gölgesine yankýsý bulaþýr sesimin. Varsýn akan þu kan, Kýrmýzý bir karanfil olsun yakasýnda kefenimin.
Þimdi, Turuncu zeminler üstüne, Terkedilmiþ tarihler biriktiriyorum. Kimi siyahi bir sedyeden koparýlmýþ... Kimi mavilere küskün bir bahardan. Bilir misin “can” artýk korkar oldum, Nefessiz bir baharýn gölgesine dokunmaktan. Oysa üþüyordu ayaklarý, kan künyeli bedenlerin. Koskoca bir noktaydý sanki bu Yüklemi tarifsiz o garip tümcenin. Anlýyor musun beni “can”? Sesim geliyor mu kulaklarýna? Sesim geliyor mu? Firari kelimeler dizilirken kursaðýma. Aslýnda gülmek istiyorum. Çeliþkeler içinde sorgularken neden ve niçinleri. Ve fýþkýrmasý gerekirken bu hayatýn içimde külleþen titreþimleri.
Uðurlar olsun sana “can” git gidebildiðince. Bilinmez ki aslýnda; Yaþlý gözlerle bakarken gidiþine. Adýmlanamayan bir yerin sancýsýyla unuturken hasretleri, Ateþe ve suya söz kesilince yani, Yani elim kolum kalýnca kan içinde Gidiþine türküler yakmak! Ne garip þeydir “can” Ve omuzumda firari anýlarýn tesellisi. Ve duvarlarýmda boy verirken kan gülleri, Suskunluða boyun eðmek ne çýldýrtan bir andýr can! Uðurlar olsun sana, Bulaþsada ekmeðime kan... Aldýrma.
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.