İki ezan arası "AĞIT"

Sabah ezanýydý...
Aklýmýn bütün kuþlarý buz kesmiþ, kanatlarý sancýlý bir sessizliðe kapanmýþtý.
Uçsuz bucaksýz uçurumlar sarmýþtý derinliðimi, hangisinden atlasam yüzün tutuyordu beni.
Keder de yüzünü çok sevmiþ olmalýydý...

Dokunmak ne zamandýr günahtý ki seviþmelerimizin parmak izi tenimize düþmüyordu!
Avuç içlerimde uyuttuðum bir yalan olabilir miydin?
Fýsýltýyla söylediðim ninniler, bilmediðim gözlerden damlarken
Fondaki hüzün seni görmüyor olabilir miydi?

Hazin bir rengi vardý bütün sabahlarýn...
Ve iliklerimden geçiyordu sert rüzgarlar...
Ya da gözlerim hep yorgun olmalýydý..
Belki de aðzýmdaki tadýn aðýrlýðýndan yanýyordu caným...
Ama yanýyordu iþte....

Sana gelen yollara çýð düþmüþtü
Ve ayaklarýmdan geçiyordu cesaretsizliðim
Ya da ben yol yordam bilmez olmuþtum
Belki de gözlerindeki iklimlerin kara kýþlarýnda kalýyordum
Ama gelemiyordum iþte...

/... Tarifsizdim .../

Senin huzurlu yalnýzlýklarýn vardý ve bana düþmandý!
Ne zaman gelse, beni incitmeden tutar, aklýnýn en uzak odasýna götürürdün
Kapanan kapý incinen huzurun olurdu bilmezdin...
Bütün duvarlarý kana boyardý öfkem ve ben de kýrmýzýya düþmandým!
Yüzümde en koyu aðýtý yakýp, ses çýkarmadan çýplak ayakla dolaþýrdým düþüncelerinde...
Her köþe baþýnda seninle karþýlaþýr, gözlerinin tam içine bakmaktan alýkoyamazdým kendimi.
Bakýþlarýmýn ayazý bütün yapraklarý dökerdi ama üþümene asla izin vermezdim
Yaðmurlarým senin topraðýna yaðmazdý çünkü, bilirdim..


/... Kýrmýzýydým .../

Altý üstü üç gündü ömrüm,
Seni beklerken tükettiðim kaç ömürde (s)akladým günahýmý?
Sýðdýrabildim mi?
Aþk çok mu mühimdi ki, ölümlerden ölüm beðenemediðimizden bütün suçu biz üstlendik?
Acýsýný ciðerlerimizde hissedip,
Sigaradan sandýk, idam ettik dumanýný son arzusunu sormadan...


/... Ya þimdi? .../


Akþam ezaný...
Aklýmýn bütün kuþlarý göç etmiþ olmalý
Uçsuz bucaksýz uçurumlar sarmýþ derinliðimi, hangisinden atlasam aþka düþüyorum yüzüstü
Sersemim, baþý dönüyor duygularýmýn
Hatta tutmasam kendimi aþkýn tam üstüne kusabilirim.....

Kelimelerimde isyan var, dudaklarým açýsýný þaþýrýyor
Adýný mýrýldansam, harf harf diþlerime çarpýyorsun
Tarifsizliðimi alýp, öfkeme gizliyorum kýrmýzý nabzýmý tutuyor
Belki de, bu aðýt yakýþmadý yüzüme ondan yanýyor caným....
Ama yanýyor iþte, yanýyor...

/... KAYBOLUYORUM.../
b e n i / i ç i n e / a l !

.
.
.
.


ASKOZLEM Fasl-ý Mai’08
Sosyal Medyada Paylaşın: