E L L E R
Eller vardýr bir gülü incitmeden koparýr
Eller vardýr suçsuzun suratýna kapanýr
Eller boþ tencereden yemeðini çýkarýr
Merhametli sýcacýk dost gibi eller vardýr
Avuç açar bazýsý karýn doyurmak için
Üç-beþ kuruþ toplayýp bir somun almak için
Bekleyen yavrulara bir çorba yapmak için
Dilenmekten utanmaz zavallý eller vardýr.
Gün gelir ana baba ayrýlýr bu dünyadan
Daha çok da küçüktür anlamaz bu acýdan
Nerdeler diye sorsa cevaplar hep havadan
Bir öksüzün baþýný okþayan eller vardýr.
Töre ve namus deyip silaha sarýlýrlar
Acýmaz göz kýrpmadan çok canlar yakarlar
Namusu kurtarýrken kaç bedene kýyarlar
Kurþunu bedenlerden çýkaran eller vardýr.
Sýrtýnda ne bir hýrka ne sýcak tutan bir þal
Yediði kuru ekmek sorsan ona sanki bal
Boðazý kurumuþtur acýrsýn nedir bu hal
Susamýþ gariplere su veren eller vardýr.
Yitirirsin cananý gün gelirde aniden
Dünya baþýna çöker nedir bu niçin neden
Kaybettiðine bile henüz alýþmamýþken
Sevdiðini topraða indiren eller vardýr
Ateþ bacayý sarmýþ aþýktýr deli gibi
Gözleri hep yollarda ah bir gelse der gibi
Hasret sona erince güle dokunur gibi
Sevdiðinin göðsünü okþayan eller vardýr
Aysel Var (Özbilgin)
Foto:Gökaslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.