ilahi nefesler eþliðinde, semazenler döndü geçmiþimize… þeb-i aruz’da soldu düþlerimiz… ben düðün kokuyordum, sen ölüm… fail-i meçhul cinayetlere sürüklendik…
bendimden taþmýþ bir seviydi, temaþa ettiðin… gel dedim, gir gönlümün dehlizine… yoktu bir nebze olsun aþka cesaretin…
kardanadamlara dokunurdun, eritirdin sýcaklýðýnla buza kesmiþ tenleri… eritirdi içimi bir çift karanlýk nazarýn, erirdim… gözlerinde saklýydý istanbul, þehrine sokmadýðýn mülteciydim…
cindirellalar ayakkabýlarýyla dolaþýrdý, bin bir gece masallarýnýn yaþandýðý þehrinde… ben ise pamuk prensestim… yasak elmadan muzdarip, cam bir lahitin içinde uyuyan, öpülmeyi beklerdim… öpmedin…
kiraz aðaçlarý fýsýldamadý bize hiç… ve boðazda bir yudum þarap içemedik örneðin… köprüde pilav yiyip yazamadýk bir aþkýn tarihini… olmadý… biz olmayý baþaramadýk yani…
alnýnda gizliydi bir tutam kan… kerbelada þehit, hüseyinin demi… alnýmda bir tutam yüz karam… düþlerinin katiliyim… yezidim…