Önce bir mavi adým, Sonra siyahi bir þarký tutturmalýydým. Ve koynumda suç diye taþýrken adýný, Göçler içinde suçsuzluðu tatmalýydým. Nasýldýr söylesene? Herþeyiyken bir boþluðun, Aslýnda hiç birþeyi olmak. Ve defterinden okurken bu kokuþmuþ yalnýzlýðý, Çýðlýk çýðlýða susamak. Oysa bir sana yanýyorum “Aþva” Birde “Günaydýn”ýna bu hayatýn. Neylersin ki her sabaha, Baþka bir dilden söylemek vardý adýný. Sonra, Her mevsime seni doðurmak, çýldýrasýya. Sonra kim ne derse desin susamak iþte sana! Þimdi bu kentin sokaklarýndan topluyorum senli tüm yanlarýmý, Ve zamana sýðmamak gibi bir hale bürünüyorum. Bir yaným sen oluyorken, diðer yaným yine sana aç! Sonra, gecelere ýþýk sunmak adýna, Çalýyorum tüm renklerini güneþin. Biliyorum suçum büyük benim, Olsun be “Aþva” Birleþtirip tüm kollarýný ýrmaðýn, Hep sana akmak istiyorum. Biliyor musun gece yüreði gören kadýn, Seni seviyorum.
Önce bir mavi adým, Sonra yeþilden bir þarký tutturmalýydým. Ve yüreðimde taþýrken tüm itiraflarýmý, Lugatýmda ýþýða dair her sözcüðü sana býrakmalýydým. Söylesene, Her þeyin çabasýndayken, tutsaklaþmak nasýldýr? Ve unutmamak adýna not düþmek derisine bir kadýnýn. Nasýldýr her uçurumda kýrýlmak rüzgarlara. Ve bir sigara ateþinin ýþýðýna adanmak nasýldýr söylesene! Þimdi sen, Hani her kadýn gibi küfretderken aynalara. Bense sana gökyüzünden yýldýzlar kuþanýyorum. Ve aldýrmadan kamaþmasýna gözlerimin, Alýp sessizce yastýðýna býrakýyorum. Oysa; Sýðýnmak adýna bir gülüþ göstermeliydin bana, Ve en azýndan sövmemeliydin her gece aynalara. Söylesene gece yüreði gören kadýn Sýðýnmak ne kalleþ þeydir yalanlara.
Önce bir mavi adým, Sonra kýrmýzý bir þarký tutturmalýydým. Ve sol omuzumda yazýlý günahkar tutanaklarýmý imzalamadan, Sana dair olanlarý bir bir çýkarmalýydým. Yapamadým... Neylersin ki Geri dönecek baþka yerim yok, Her gidiþin dönüþü, yine karanlýða isyan gözlerin oluyor “Aþva” Sonra, Her ýþýðý yasaklamak istiyorum kendime. Ve senin yüreðinle görmek istiyorum tüm sokaklarýný bu kentin. Ey gece yüreði ile gören kadýn, Artýk unutmamak adýna not düþüyorum kirpiðimle gözlerime, Siyahýnýn her dokunuþunda, Adýn güneþi doðuruyor içimde. Söylesene, Bir ismin her harfini öpmek ne demektir, Ve koklamak havasýnýn her zerresini... Artýk herþeyi deðiþtiriyorum “Aþva” Her ölümle biraz ölüp, Her doðumla inadýna doðmalýyým diyorum. Ve bildiðin gibi iþte, Hala mavi düþlerin siyahi kaçýðý rolünü oynuyorum. Ve bildiðin gibi iþte, Hala seni seviyorum...
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.