rüzgâr güftesini hazýrlar gözyaþýmýn
damlar gözlerimden sen yalnýzlýðým
menzilime giren ayrýlýk yapýþýr yakama
yaþamýn kýyýlarýna vurur limanda baðlý baþým
bilirsin bitti gönlümde raksýn
kus öfkeni ki son bulsun bu sancýn
vâkur bir duruþla artýk ömrüme gölge etme
bilirim ki hiçbir urgan boðmaz artýk beni
ölüm kokusu deðsede tenime
ve
üfle ey israfil
daha fazla bekletme
emine demirci
Ýznik-bursa
18.10.2008