Yaması görünmeye yüz tutmuş tanrı sabahları
anjel
Yaması görünmeye yüz tutmuş tanrı sabahları
çelimsiz
vakur bir sabahtý
kapý aralanýrken, çivilenmiþ çocuklarýn bakýþlarýydý,
üzerimize yaðýp duran.
Kimi bir masal kabuðunda vurulmuþtu,
kimisi de masal kabuðundan çýkan,
bir kahraman edasýyla yürüyordu.
Çelimsiz bir sonbahar sabahýydý.
Yarýnlarýn insanlara ne taþýyacaðý belli olmayan,
bir ölüm günüydü
o gün…
Mutluluðunu satmaya çalýþan vakur adamlar,
görkemli vücutlarýyla
tanrýlaþarak secde ederlerdi,
kendi yansýmalarýna.
Bir gün doðumuydu bugün.
Aralýksýz yaðan kandamlacýklarýnýn içinde,
baðdaþ kurulmasýnýn günüydü.
Baðdaþ kurulandý,
Kuruluþuydu insanlýðýn.
Saðanak yaðmurlarýyla,
üzerinde çiseleyen barýþýn rengiyle
evlerine dönen o küçük edalý bakýþlarýn,
gururlu günüydü.
Bir sonbahar aydýnlýðýydý bugün,
yamasý görünmeye yüz tutmuþ tanrýlarýn
kanlý ve kýzýl sabahýydý…
Tanrý,
kýrmýzý severdi
-ve kan akardý her yandan.
O gün çýplak ve vakur tanrýlarýn,
þehvete yenik düþtüðü
tutuþmuþ kasabanýn yok oluþ günüydü.
2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.