hangi yanýnda yolcuyum
neren de oturmuþum bilmem ki
hangi hücre pasýnda
kalp aðrýsýnda atarým
döndükçe kaderin elimde
boyun eðen kimliðin asýlýrdý
gözlerimde
böyle nasýl seversin söylesene
yarým kalmýþlýðý hiçe saydýðýmýz
sonra kavurduðumuz her günah
cezalýyým diyor
küle gömdüðümüz acý
sözlerimde büyüyor
yeisin ortasýnda can çekiþen benliðin
düþlerimde ölüyor
þimdi soluk turkuazýn
yitik bir aþk öyküsünün ilk hecesi
nefesim dudaklarýna gömülmüþ
sesin kendini arýyor
sesimde
böyle nasýl seversin söylesene
adýmý yazdýðýn bekleyiþ sokaðý
yanlýþ adreslerin kaldýrýmlarý ile kesiþiyor
aþk kesiyor kendini
kör býçakla tam ortasýndan
ben taraf kandýran
sen taraf kanan
her taraf kan
ellerimde
böyle nasýl seversin söylesene
ben sana inen
aþk adýna son kutsal kitap
adýma yazýlmýþ korkularýnýn
okundukça çoðalan duasýyým
yüz sürdüðüm suyla yýkandýkça ruhun
sanki araf bayram yeri
ordayým iþte
her þeyimle
kýzýlca bir kýyamette
böyle nasýl seversin söylesene…