Ve
Sevda Öyle Bir Hal Ki…
Sevda denilen þey, öyle bir hâl ki,
Rüyayý hakikat sanýyor insan…
Sýfýr ihtimali, yapýp da belki,
Vuslat hayaliyle yanýyor insan…
Hülyalý bakýþlar, cana batýnca,
Kalbe anlatýlmaz, hazlar atýnca,
Yani sevda demi, gelip çatýnca,
Tatlý bir bakýþa kanýyor insan…
Hicranýn gündüzü, geceden kara,
Gece nasýl, düþün, gündüze göre.
Sevdanýn sihriyle, göz göre göre,
Yüreðini tuza banýyor insan…
Hasretin altýnda, yorulsa bile,
Çaðlayan arzular, durulsa bile,
Yemin billah edip, burulsa bile,
Yine de ismini anýyor insan…
Anladým ki, sevda, azgýn bir selmiþ,
Talihin hükmünce, coþmuþ, yükselmiþ.
Sanki gözlerine, toz-toprak dolmuþ,
Ne hicap ne günah tanýyor insan…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.