Le
Şizofrenik Travmalar
asiliðime tetikli namlu
bir kýzýl gün doðurmadan þakaðýmda
gözlerimde bitmez tükenmez öfkenin esareti
bir bombanýn fitilini ateþlemeden daha dilimde
bedenime çökmüþ intihar sarhoþluðumla
bozuk vanalý þadýrvana dönmüþ gözlerim
kahpe mayýnlarýn azizliðidir dizlerimdeki çökme isteði
oysa tüfeðimin namusuna eþ tuttuðum sevdamla
karavana geçmiþimi, asaletine boynumu kýl yaptýðým
kumral saçaklarýnda caným asýlý saçlarýna dayadým
ihtilallerin göbeðinde büyümüþ infialdir diðer adým
biraz cesaret ! ecelimle ölecek kadar günahkar deðilim
þimdi beyaz bir mevsime sýrnaþýrken düþlerim
kirpiklerime çökmüþ kristal damlalarda parmaklarýn
güneþin turuncu þefkati yaslanýyor retinama
kýrmýzý ! olmadýðýn zamanlarda konuþtuðum aynalarda gerçek yüz
þecereme yama yaptýðým hýrs / iltihaba yüz tutmuþ yaramý örter
biraz cesaret ! gözyaþýyla neme doymuþ beden denen lanet krater
kevgir delikleri kadar kurþunlanmýþ bir yürek taþýyorum
þavkýma tünemiþ yedi çizgi, çocuklarýn yüzündeki kederdir
her mayýs sabahý diþlerimin gýcýrdamasý ve kavgaya soyunmam
mavi patiskalarýyla yeni bir sancýyý doðuran güneþi
bacak arasýna kýstýrmýþ ufkun ardýný hayal eden
düþen, ezilen ! sömürünün koynunda büyümüþ iþçilerden utancýmdandýr
bir zamanlar özgürlüðün gönderinde dalgalanan kaným
þimdi soysuzluðunu maviye boyamýþ emperyal düþlerle
yýldýzlarla çevrili geometrik delikten bir bilinmeze yolcu
ki ben ceddime verdiðim sözü iki dakikalýk zevkin bacak arasýnda unutmuþken
tarihin insanýma yaþattýðý rezil travmalarýn ! amalýðýma kök salmýþ sancýsý
gözlerimde kudurmuþ hýrsýn dalgalarýyla, yine kirpiklerimi dövüyor.
bir bütün halinde eriyen, vitrinlerde görücüye çýkmýþ insanlýk
ihtirasý dudak kývrýmlarýnda titreyen kadýn haliyle
uçkuruna onurunu anahtar yapmýþ zevkin kapýsýndan sýrýtýrken
hücrelerine satýlmýþlýðýn mikrobu bulaþmýþ beyinlerin
iki ayaklý resimciklere dönüþtürdüðü bedenleri
maddesel im’in kalem ucuna asmýþ
düþünen, gören, anlayan her fikri balçýkla sývamýþtýr
biz sevdayý, çýplak dal uçlarýnda tomurcuk
yeþile ve meyveye gebe yeni bir bahara emanet etmiþken
kuzey yamaçlarýmýza serilen mevsim þaþkýnlýðý ayaz
buzdan parmaklarýyla dokunuyor papatya gülüþlere
ölüyor, toprak þefkatini kollarýmýza taþýyan masum yanýmýzýn çocuðu
filesine kurþun sýkýlan baba gibi çöküyoruz / aðlamak anne gerçeði!
emperyalist fýtratýn onursuz çaðasý olamam
bedenimi örten bu etten ruba, asil bir rahmin suyunu mas etmiþ
sinene deðen omurga sana olan sevdamý hapsetmiþtir
ipinden kurtulmuþ bir uçurtma özgürlüðü sunamasam da gözlerine
ayva tüyü çillerin, bir dað kadar maðrur ser için verdiðim savaþýn
yangýn artýðý külleriyle gelebilirim .!. bakýþlarýndaki mercanköþküne
abrasý insaným, umudu sen, heyecaný çocuk bir can taþýyorum
davamýn þarjöründe kalan son kurþunla düzene yenik / sevdana dik
cýlýz bedenime yüklenmiþ bin kat veballe, bir deri bir kemik
parmaklarýna tutunabilmenin son gayreti ! yönüm sana dönük
ya vur beni / ya da çek git!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.