Le
Kadınım
her gece bir ay doðar pencereme
inadýna senin yüzün / inadýna serin nefesin buðusu
cam kýrýðý yüreðim
tutkum / kaçak uykularýn husumeti
mandal kýskacýnda kirpiklerim / acým içime zerk
her gece kara gözlü ceylan bir bakýþ süzülür odama
yaralý / küskün / sele gömük iki sahil
devrik elmacýk yanaklar kýrmýzý dudaklara
uzatsam ellerimi yanacak bu nehir
haykýrýþým onulmaz sancýlarýn fitili
soluðuma bulaþan kokun / ýsýrgan huysuzluðu
parmak aralarýmda gezinen saçlarýn / iðne gibi batýk bu ten de
elini her tutuþumda / ayalarýnda nükseden sis
ciðerlerime iþlemiþ veremin tek ilacý / öleyim sen de / sus
esmer topraklarýna kan döktüðüm memleketimsin benim
uðruna nice sarýþýn bedenleri yaktýðým
dermanýmý ayakta tutan dizlerimdeki yürüme isteði
sen ki sol yanýmdan ýramayan atýþ / kirpiðimdeki bakýþ
aðlayýþlarýmýn hüzün kokan vazgeçilmez gerçeði
kaybolun diyorum yýldýzlar / sönsün saçlarýmdaki ayaz gülleri
karanlýklar ki beni boðmaz / sabrýmýn anasýdýr gece
sarýyor bedenimi özlemine iltihap toplayan damarlar
kan basýncým beynimde uðuldayan arý kovaný
ve ellerin / ve gözlerin uzanamayacaðým kadar uzaklar
göz yaþlarýný gömleðime emanet edip giden kadýným
o gömlek ki baþ ucumda sen gibi yatýyor / yýkamadým
ilmek ilmek baðrýma oyaladýðým beyaz düþ
meþakkatli yýllarýmýn asma yapraðý kokan rüzgarý
sensizliðime gölge / melek kanatlý gülüþ
kadýným / yataðým / yorganým
nilüfer açýþýydý dudaðýmda býraktýðýn son öpüþ
amansýz haksýzlýklarla boðuþan bir ömrün
sevdayý týrnaklarýyla temiz tutmuþ dölün oðluydum
ilk yazýný yaþayan yeni doðmuþ bebekti gülüþüm
nereden bilebilirdim ki hazanýn solgun rengini
kurudu yeþerttiðim dal dal filiz saçlarýn
yaprak yaprak süzüldün gözlerimden / usulca
kollarýma düþtüðünde bedenin / buza keþmiþ aðýrlýkta
anladým ki en büyük haksýzlýktý zamansýz gelen ölümün
diklen kadýným / bir hazan daha kapýmda
koca çýnarýn çöküyor / iz býrakmadan ardýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.