Ve
Sevdâ Bir Rüyaymış
Tek sen misin gönül, ayrýlan yardan,
Sevdâ bir rüyaymýþ, aydým deyiver…
Kaybetmezsin bir þey, nâmustan ardan,
Kavli kararýmdan, caydým deyiver…
Gerçi aþkmýþ gönlün, temel taþlarý,
Sevgili süslermiþ, en hoþ düþleri.
Ýþte bu sebepten, kalem kaþlarý,
Görünce kýrýlan, faydým deyiver…
Aslýnda sevmeye niyetim yoktu,
Lâkin gözlerime, bir baþka baktý,
Târifsiz duygular, sel oldu aktý,
Sanki bir sev emri, duydum deyiver…
Anladýn nicedir, o yârin tavrý,
Bizimki aþk deðil, tam tasa devri.
Senelerden beri, çektiðim cevri,
Bahtýn cilvesine, saydým deyiver…
Hayat bu, elbette, bin bir yüzü var,
Her yolun yokuþu, sarpý, düzü var,
Her baþýn dumaný, karý, buzu var,
Bir kez boþ bulundum, kaydým deyiver…
Tanrým tâkât versin, zorda kalana,
Ne mutlu hayattan, ibret alana.
Akýl-fikir neyler, aþka dalana,
Sonunda aklýma, uydum deyiver…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.