gittiðim gidebildiðim hiçbir yerde deðildin sahralaþmýþ gönül haneme s/er deðildin son hýçkýrýða bürünmeden sesim git
aðustos sýcaðý þiirler kalsýn koynunda hepsi aðýr yaralý hepsi bensiz ve tüm beddualarýný yolla ardýmdan þimdi arsýz son aðýda gömülmeden sesim git
mühürsüz gayrý tüm kelamlarým neye yarar artýk pervasýz itiraflarýn bekleyiþteyimki ne zaman öldüreceksin yürekteki þu arsýz yaným son hýçkýrýða bürünmeden sesim git
ki o duyduðun ses benim deðil bu hýçkýran ben deðilim daha gelmedi zamaný feryad-i figanin kusmadan son hýçkýrýklarýný suskularýmýn nolur git
kara bir firar-i aþk eþiðindeyim þimdi arkam eza´nýn rahmine doðmuþ zulüm önüm yedi düven uçurum atlamasam sürünür bu yürek atlasam ölür kal/k git(me)
_zira! and olsun ki ey sevgili_ ana rahminde bellediðim tüm ak kelimelere yüreðimden kaðýda düþen son hýçkýrýk-namedir bu yazýlan isim hanene ____________________________________________Elif Türk
01.11.2008 Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELIF TÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.