“Her þeyi ile yüreðimizde özgürlüðün semahýný çeken babalarýmýza ithaf edilmiþtir.”
YORGUN SEMAZEN
Kapýlarý kilitli bu þehrin, Uykuya bürünmüþ sokaklarýnda yürüyorum... Ýçimin en acýyan yörüngesinde sen... Ve her gece ayný saatte baþlardý bu döngü, Özgürlük menzilimde yol alýrken, yorgun semazen...
Gece efsunlu bir ninni dolar diline, /suyu týlsým, bir can yaralanýr. Bembeyaz uslar dehlizinde, /incecik bir gergef karalanýr. Dar zamanlar deðil ki bu sonsuzluk, Sararan býyýklarýnda rustik tebessümler. Merhaba derken her doðan güneþe, Aniden ve sessizce gelir ölümler...
Kapýlarý kilitli bu þehrin, Suskunluða müptela sokaklarýnda yürüyorum... Ýçimin en acýyan yörüngesinde sen... Ve her gece ayný saatte baþlardý bu öykü, Özgürlük menzilimde yol alýrken, yorgun semazen...
Sonra, Buðulanýr yanaðýma geç kalmýþ her damlasý gözlerimin, /sözlerimin her hecesinde kan. Oysa Bir Anka büyütmek vardý avucumda, /savrulan külllerine aldýrmadan...
Sorma þimdi; Baþýmda eskiden kalma bir aðrý var, /yutkunuþumda demirden lokmalarý hayatýn. Bilemedim iþte baðýþla; /yanaðýnda, sahipsiz bir cemre nüksederken sýratýn...
Þimdi bana senden sonra Suskun düþlerin, bozgun intiharlarý mý düþer? Çýrpýnan bir yüreðin, nefessiz yalvarýþlarý mý düþer?
Söylesene! Kim tutar beni, bir uçurumun baþ döndüren yokluðunda. Kim tutar beni, ýþýksýz bir göðün siyahi sonsuzluðunda. Kim okþar saçlarýmý söylesene... Kim dokunur parmak uçlarýma, /kim söyler özgürlük türkülerini, Allah aþkýna!
Þimdi ben neyleyim? Daraldýkça daralýr özgürlüðün menzili. Oysa Çalýp kaçmak istiyorum, /tüm kapýlarýn (sen) zilini. Dokunmak istiyorum dokunduðun her katreye, /sonra, yüz sürmek istiyorum yürüdüðüm her köþeye. El sallamak istemiyorum be yorgun semazen, Aðlamak istemiyorum, ardýn sýra baþýmý vurup duvarlara. Biliyorsun, /senden sonra koskoca bir (hiç) dokunur çocuksu usuma.
Söylesene, Dar koðuþlardan umuda selam yollamanýn en acýtan yanýný! Söylesene, Sývasý dökülmüþ bir duvara yarýnlarý çizmenin çýldýrtan intiharýný!
Söylesene be yorgun semazen, Nasýldý özgürlüðün gül kokan semahý, Söylesene, damýtarak yaþatmanýn ardýndan gelen koskoca eyvahý.
Söyle Allah aþkýna, /demir ranza, /dökük duvar, /can aþkýna.
Soðuk beton, /kanlý çentik, /yaðan siyahî kar aþkýna… Söylesene! Hangi yiðide yakýþýr siteminde düzene, yaðlý urganlar. Yakýþmadý be semazen gül tenine dar gelen sehpalar.
Bir gece olsun rüyada, /gözlerini bana getir, ne olur. Onlarý özgürlüðün efsunlu daðlarýna götüreyim. Sen iste yeþil bayýrlarýndan memleketimin, /dað çiðdemleri getireyim.
Ama gözlerini kapama böyle, Kapama! /soðuk nefesimiz düþerken paslý kelepçelere. Umut baðlama ne olur, cevabý gelmez dilekçelere.
Ýþte þu en sevdiðin türkü, Her perdesinde özgürlük, her notasýnda memleket. Ayrýlýr mý sanýrlar bilmem ki týrnak ile et.
An gelir sana, Ceplerimde kurutulmuþ yaðmurlar zulalarým. Ve sancýyan bir coðrafya avuçlarýmda. An gelir kirli sakalýyla gidiþine aðlar yavrum dediðin, /inince baþý bir boþluðun çýldýrtan suskunluðunda.
Durup halini sormak yasaktýr yýldýzlarýn, /an gelir tekrar edilmemiþ cümleler kurarýz, /an gelir tedirgin bir anlamsýzlýk yokuþunda susarýz. /an gelir senenin kýþlarýný ben yüklenirim, /baharlarýný yine sen. Bahar sana yakýþýyor be ey yorgun semazen. Bana titreyen bakýþlar býrakma bu çerçevede Söylesene Allah aþkýna, Buluþmak bu kadar zor mu ayný düzlemde!
Oysa Kurduðum her cümlenin öznesi sen, /yüklemi yokluðun oluyor. Sonra bir yaný hep kanýyor sesimin yankýsýnýn. Sonra sýrtýmda sýratý bu mahþer yasaklýsýnýn.
Þimdi neylesin kader, gülü musallada bekleyen baþa, /baþýmda sürerken tarifi imkansýz kargaþa. Oyy be yorgun semazen, kaldýrsana kollarýný, /daha vakit gelmedi ayýrma ne olur yollarýný!
Hayat ne garip þey böyle! /okyanuslara özeniyor kýrýk bir çiy tanesi, Ve bir karýnca telaþýnda ürkek, bu yüreðin bir tanesi.
Garip; Kurþuni bir yaradýr iþte o nasipsiz tuðyan, /kanlý bir hançer yarasý mý ne baþýmda aðrýyýp duran? Yutkunurum selamýn gerisinde maðrur baþ belirir, Biliyor musun? /içimi mazinin en hazin hali kemirir.
Önce, Dilekler tutardý bir çocuk dudaðýmýn kenarýnda, /minik ellerinde elma þekerleri. Hala can çekiþir biliyor musun içimin hazin çiçeði. Kalemimin ucunda derimi acýtan ivmeler, /bir hüzüngöz hale sokar ansýzýn bu gitmeler.
Nerdesin þimdi? /daha yeni baþladý bu özgürlüðe semah, Arýnma vakti hasretten, Yazýk, boyumuzdan taþarken günah.
Ey içimin yorgun semazeni, Aldýrmýyorum kapamasýna yolumu demir parmaklýklarýn, Aldýrmýyorum acýsýna, Üç adým kýskacýnda durup bir tespihe dayanmanýn. Sende aldýrma ne olur, Þunun þurasýnda umut dediðin nazlý gelin her gece bizi bulur.
Þimdi, Ruhumda inleyen her ney namesinde, Seni yarýnlarýn altýn kanatlarýyla bekleyeceðim. Ve özgürlüðün semahý bitmeden... Ölmeyeceðim...
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.