Geç oluyor bak! Zaman su gibi akýp gidiyor. Bir gün kavuþuruz diyenler, Þimdi gözyaþýný siliyor.
Ya dönmelisin ; Ya ölmelisin bende. Artýk artýk yeter!
Bitiyor ömür, yaþanýyor sensizlik. Kahreden piþmanlýklar bir o kadar densizlik. Herkesin yarasý var. Ama acýtmýyordur bu kadar…
Eriyen mum sanmýþtým sevgini. Zaman en güzel çare demiþlerdi. Aldanmýþlar… Benim gibi… Ya da sevgiyi yanlýþ tanýmýþlar.
Günden güne büyüyen çýnar, Sýðmaz oldu artýk içime. Yapacaðým çok taþkýnlýk var. Tutuyorum kendimi sen üzülme diye…
Kaç sene yaþadým sensizlikle. Artýk bahar mý kalmamýþ. Güz mü bitmiyor söylesene ? Ya da biz ayrýldýk desene ! Ya da biz ayrýldýk desene ! Söz dinlemeyen, þu deli gönlüme.
Cuma YAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
cumayat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.